Przyjaciel i wieloletni osobisty asystent Buddy o imieniu Ananda zwrócił się doń pewnego razu mówiąc, że połowa życia duchowego to kalyana mitrata (przyjaźń duchowa czy też piękna przyjaźń). Budda odparł: „Co ty mówisz Anando, co ty mówisz? To całe życie duchowe, a nie jedynie jego połowa.” Przyjaciele Zachodniej Wspólnoty Buddyjskiej starają się wziąć sobie słowa Buddy do serca.

Jeśli chcemy podążać ścieżką buddyjską, to będziemy potrzebować ludzi, od których moglibyśmy się czegoś nauczyć. W szczególności oczywiście tych bardziej od nas doświadczonych, ale potrzebujemy też przyjaźni z praktykującymi znajdującymi się na naszym poziomie. Dają nam one wspaniałą szansę (oczywiście nie jedyną) rozwijania w sobie szczodrości, życzliwości, cierpliwości oraz wyrozumiałości dla innych.

„Przyjaciele” wysoko cenią sobie sztukę efektywnej i otwartej komunikacji, głęboką przyjaźń między praktykującymi, ale także starają się wyciągać pomocną rękę oraz obdarzać przyjaźnią mniej doświadczonych od siebie.