W ciągu ponad trzydziestu lat istnienia Przyjaciół Zachodniej Wspólnoty Buddyjskiej dzięki eksperymentom wielu ludzi wokół ośrodków wykształcił się cały wachlarz form koegzystencji. Wielu ludzi praktykujących z „Przyjaciółmi” mieszka razem w rozlicznych wspólnotach mieszkaniowych. Czasem kilka zaprzyjaźnionych osób jedynie mieszka pod jednym dachem, dzieląc dom lub mieszkanie, poza tym prowadząc jednak oddzielne życie; inni chcąc sobie stworzyć bardziej intensywne warunki do praktyki razem medytują, studiują buddyjskie teksty, biorą udział w rytuałach i spotykają się regularnie np. co tydzień wieczorem. Niezależnie od formy, mieszkanie razem ma jeden cel: pomagać sobie i wspierać się wzajemnie w praktyce oraz codziennym życiu.

We wspólnotach mieszkaniowych zawiązują się przyjaźnie, a i łatwiej pogłębić te już istniejące. Ludzie decydują się na mieszkanie we wspólnotach, by prowadzić życie oparte na dzieleniu się z innymi i wspólnej praktyce. We wspólnotach mieszkają zwykle albo sami kobiety albo sami mężczyźni.